-->

4 Mayıs 2014 Pazar

Bebek ve Köpek Aynı Evde - İlk Tanışma

Uzun zamandır yazmak istediğim başlıklardan biriydi, ilk tanışma.

Biz, doğum sabahında evden sancılar ile çıkınca, Hercule & Luna'yı odalarına kapattık. Eşim nasıl olsa eve gelir, hastanede yakın, kendilerini terkedilmiş hissetmezler diyordum ki hiç de öyle olmadı. 

Biz bir gece sonra eve gelince etraf bir hayli batmış, oldukça gerilmiş, üzgün iki köpek ile karşılaştık. Bizimkiler bize hiç küsmezler. Kendilerine kızdığımızı anlasalar bile 10 saniye sonra biri elimi yalamaya, diğeri kucağıma çıkmaya çalışırlar. Tipik Chihuahua! 

Tabi ben hemen, yeni anne olmuş, duygusallığımı tavan yapmış, bebeği uyutup sarıldım ikisine birden. 

Doktorumuz en az 40 gün temas ettirmeyin, odasına sokmayın vb. uyarılarda bulundular. Aslında hemen hemen öyle de yaptık diyebilirim.
Her ikisi de o kadar çok merak ediyorlardı ki sürekli kapıdan burunlarını uzatıyo, ben hayır deyince bir adım geriye kaçıyor, hayır demezsem bir adım daha geliyorlardı, korka korka.  

Her gün daha fazla görmek için sabırsızlanıyorlar.Açıkcası biz dayanamadık ve 7. gün Sergen'imi ayaklarından başladık koklatmaya. Hercule bir süre koklayıp, ardından yalarken, Luna'nın koklaması ve anlaması çok daha uzun sürdü. Sevdikçe sevesi geliyor gibi, sürekli koklamak istiyordu. 




Zamanla daha sık kokladılar yavrumu. Sergen onları çok net görmeye başladığı andan itibaren de onlara dokunma isteğinin dışında sürekli gülüyor, onlar ile oynamak  elindeki herşeyi paylaşmak istiyor. 

Bazen bir oyuncağı almaları için peşinden gidiyor, bazen de ağzından çıkardığı lokmayı uzatıyor. 

İşte bizim  ilk tanışmamız böyleydi.  Şuan onları izledikçe, Sergen'in yüzündeki gülümsemeyi gördükçe, ilerisi için ne kadar doğru bir karar verdiğimizi daha iyi anlıyorum. 

Neden evcil hayvan konusunu bir sonraki yazılarımda  paylaşacağım.

4 yorum:

  1. Bizim Uraladaki evimizin bahçesinde Alman kurdumuz var. Pek güven vermiyor. Ecem hiç yokmuş gibi davranıyor :) Aramızda duygusal bağ vardı. Bebekliğinden beri sürekli ben ilgileniyordum. Ecem gelince sarsıldı. Ecem ona sokulmak istiyor ama ya kuyruğuyla çarpıyor burnuyla ecemi ittiriyor.
    Bu kıskançlığı nasıl aşacağız hiç bilmiyorum. Ecem kucağımda olduğunda gözlerimin içine bakıp titremeye başlıyor. Zamanla alışacakmış 1 sene oldu hala bekliyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Onlar için bu süreci aşmak gerçekten çok zor.. Bizde hem veteriner hem de Sergen'in doktoru; doğumdan önce nasıl ise doğumdan sonra da onlar için ayırdığım zamanın devam ettiği sürece daha kolay alışacaklarını söyledi ki bu maalesef pek mümkün olmuyor.
      Hercule daha çabuk alıştı ama Luna için aynı şeyi söylemek pek mümkün değil. onlar da tıpki bir çocuk gibi kıskanıyor, küsüyor, sevimek, oyun oynamak istiyor.
      umarım bir an önce alışırlar :)

      Sil
  2. evcil hayvanlar ve bebekler konusu çok merak edilen bir konu ve bence oldukça önemli. oldukça faydalı bu güzel paylaşımınız için teşekkürler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yorumunuz için teşekkür ederim. Keşke çok daha fazla kişiye ulaşabilsek ve endişelerinin yersiz olduğunu anlatabilsek..Teşekkürler

      Sil