Anılarımızı biriktirmeye devam ediyoruz...

Gittikçe azalan aylık post trafiğim var, farkındayım.

Çalışan anneyim bahanelerim ile yazıyı doldurmak istemiyorum, fakat çalışmamın dışında, değişen bir bakıcı trafiğim ile taşınma telaşım vardı. 

Sergen 5 aylıkken başlayan ilk bakıcımız, önce annesinin rahatsızlığı ardından da kendi rahatsızlığı nedeniyle izin alarak ayrıldı.Sonrakiler ise Maslak gibi metro ile ulaşımın çok kolay olduğu bir bölgeye zor olduğunu iddia ederek ayrılmak istedi. Onlara da tamam dedik, bir kaç gün anneme gittik, bazen bize geldi derken 4 aydır devam eden yeni bakıcımızdan oldukça memnun olduğumuzu söylemek isterim. Bakıcıdan çok Sergen için bir oyun ablası gibi. Bu arada yazmadan duramayacağım; annem yanımda, bunları yazdığımı görse, kesin bana bi tarafını kaşı derdi. 


Taşınma konusu bizim uzun zamandır dilimizdeydi de, bir türlü harekete geçemiyorduk. 

Sosyal medyada Mashattan'a veda yazım aşağıdaki gibiydi.

Hey gidi Mashattan!!! Nerdeyse 4 yılda 3 blok gezerek belki de rekor kırdığım, evimde köpek besliyorum diye davalık olduğum,kimi zaman kartım yok diye evime giremediğim, restaurant sahibi olduğum,sonra batıp çıktığım :):),hergün asansör beklediğim, hamileliğim ve doğum sonrası en güzel yürüyüşleri yaptığım, güvenlik personeli en bol, bi o kadar yaya güvenliği zayıf,esnafı en esnaf, insanı bir değişik, çocuklu ailesi bol, bakıcısı çok, yazın artan Orta Doğulusuyla, metresiyle, bekarıyla,zenginiyle ve partyleriyle SENİ ÖZLEYECEĞİM!!! Oğlum ile son bir tur attık! Herkes ile vedalaştık! İyi mi olacak bilemiyorum,zaman gösterecek.Yeni ev belki de yolunda gitmeyen her ne varsa düzeltmek için bir fırsattır!!! 

Mashattan'da yaşamın özeti aynen yazdığım gibi. Herkes, daha doğrusu her renk insan ile tanışma fırsatına sahipsiniz. 


Neyse ki her ikisini de yorucu bir süreçten sonra atlatmayı başardık,en azından şimdilik...

Gerçi uzun zaman derken, size bizim uzun zaman kavramımızdan biraz bahsetmem gerekiyor. 2011 Temmuz ayında evlendik, şimdi 2014 Temmuz ayındayız ve biz 4. evimize taşındık. Sanırım çok net ifade edebildim. Aaaaa! Bir de hamile olduğumu öğrendiğimde  2.evimdeydim, 5 aylık hamileyken 3.evime taşındım,Sergen 1.yaşına bastığında biz çoktan 4.evimize taşınmıştık. Çok gezen bir aile olduğumuzu söyleyebilirim değil mi?

En mutlusu Sergen'di. Hergün çocuklar ile parkta vakit geçiriyor,onları izleyerek eğleniyordu. 

Sergen'in gelişimine daha da katkısı olacağını,aynı zamanda da köpeklerimiz ile bir arada yaşamayı en çokta onlar için daha keyifli bir hale geleceğini düşünerek, Maslak'ta inşaatı,insanı,koşusturması bitmeyen  30 katlı binalardan çıkıp Sarıyer'de bahçeli evimize taşındık. 

Sergen bu sefer mahallenin parkında enerjisini atarken, nerederse tüm gün bahçeden eve girmiyor. 

Artık ev taşımanın olağan bir süreç olduğunu düşünmeye başladım. Öyle ki aynı evde uzun süre oturmanın sıkıcı olabileceğini bile düşünür oldum. 

Belki biz seneye yine ev değiştiririz.  Bizim için değişmeyen ise neresi olursa olsun her yerde Sergen ile güzel anılar biriktirmeye devam ediyor olacağımız... 

Benim ilk buzdolabım. Oturduğumuz tüm evler de mevcut olanları kullandım ve yeni taşındığımız evde almak zorunda kaldım. Benim ilk defa beyaz eşyam oldu. Çocuklar gibi şendim.