-->

6 Aralık 2013 Cuma

Bebek ve Köpek Aynı Evde …



Başlık, bloğumun asıl konusu ile direk olarak ilişkili. Bu sebeple nereden başlayacağımı bilemiyorum.

Artık yazmamım vakti geldi. Bebek ve köpek ile birlikte evde yaşamı bir kaç başlıkta sizler ile paylaşmak isterim. Umarım sizler için yol gösterici nitelikte olacaktır.

Kendimi bildim bileli  köpek sevmişimdir. Annem evde köpek bakmama asla izin vermedi. Genelde kurduğu cümleler "Evde hayvan beslenmez!!! Bahçeli evimiz olsa neyse!!! Hem sen kendine bakamıyorsun hayvana nasıl bakacaksın!!! Sen ilgilenmeyeceksin benim başıma kalacak!!! … " diye uzayıp gidiyor. Aslında o zamanlar haksız sayılmazdı, pek bir sorumsuzdum. Ben de karşılık olarak derdim ki "Sen görürsün, 18 yaşıma basayım,  kendi evime çıkacak ve ilk işim köpek almak olacak!" idi. Ama ben ne ayrı eve çıktım, ne de köpek aldım. Her ikisi de bana sorumluluk almak için çok ağır geldi.

Hercule ile  tanışma hikayemizi buradan , Luna'nın kendini bir anda bizim evde bulma hikayemizi ise buradan okuyabilirsiniz.

Hem eşimin hem de benim içimizdeki hayvan sevgisinin büyüklüğünü anlatmamıza sanırım gerek yok. Gönlümden daha da sahiplenmek daha da yardımda bulunmak geçiyor fakat maalesef şartlar izin vermiyor.

Evlendikten sonra başlayan ne zaman çocuk sahibi olacaksınız sorularına 2 yıl sonra olumlu cevap verince, bu sefer de köpeklerinizi ne yapacaksınız soruları başladı çevremizde. Evcil hayvan sahipleri, hiç merak etmeyin hem çocuklu hem de köpekli/kedili vb. evde yaşam bal gibi de sürüyor.

Yalnızca bir kaç konuya dikkat edilmesi gerektiğini düşünüyorum. Bir sonraki yazımda bunları paylaşıyor olacağım.

1 yorum:

  1. Aslında sizin de tam yazdığınız gibi "sorumsuzdum" bu güzel bir itiraf ama ben çocukken köpek değil de küçük bir muhabet kuşu sayesinde sorumluluk kazandım ya 12 ya 13 yaşındaydım ben baktım zaman zaman annemler de ilgilendi tabii aslında tam olarak hayvanların evde olması çocuğa sorumluluk ve sevgi aşılamak için birebir tabii hayvanı aç bırakmamak koşuluyla :)

    YanıtlaSil